Αχαλασία Οισοφάγου. Διάγνωση και Θεραπεία.

Η αχαλασία ή καρδιόσπασμος είναι μία πρωτοπαθής κινητική διαταραχή του οισοφάγου.
Χαρακτηρίζεται από απουσία περισταλτικών κινήσεων στο τμήμα του οισοφάγου, που αποτελείται από λείες μυϊκές ίνες (τα κατώτερα 2/3 του σώματος) και από ατελή χάλαση του κατώτερου οισοφαγικού σφιγκτήρα (ΚΟΣ), μετά από κατάποση.
Πρόκειται για σπάνια νόσο, η συχνότητα της οποίας στην Ευρώπη και στις ΗΠΑ ανέρχεται σε 1/100000/έτος.
Συναντάται εξίσου στα δύο φύλα και συχνότερα στους ενήλικες (25-60 ετών).
Η αχαλασία οισοφάγου είναι αποτέλεσμα, τόσο της απώλειας των γαγγλιονικών κυττάρων του μυεντερικού πλέγματος, όσο και της βλάβης των μεταγαγγλιονι-κών νευρώνων που διευκολύνουν τη χάλαση του ΚΟΣ.
Από ανοσοϊστοχημικές μελέτες προκύπτει ότι υπάρχει ελάττωση του ΝΟ (nitric Oxid) και των αγ-γειοδραστικών εντερικών πεπτιδίων στους νευρώνες του ΚΟΣ.

Η αιτιολογία παραμένει άγνωστη.Έχουν ενοχοποιηθεί γενετικοί και ανοσολογικοί παράγοντες.


Συμπτώματα της αχαλασίας οισοφάγου!

Τα κύρια συμπτώματα της νόσου είναι η δυσφαγία (82-100%), τόσο στις στερεές όσο και στις υγρές τροφές, η παλινδρόμηση (56-97%), η απώλεια βάρους (30-91%), το θωρακικό άλγος (17-95%) και ο οπισθοστερνικός καύσος (27-42%).



Διάγνωση της αχαλασίας οισοφάγου.


Η κλινική εικόνα θέτει την υπόνοια της νόσου. Με την ενδοσκόπηση θα αποκλειστούν αιτίες δευτεροπαθούς αχαλασίας.
Η διάγνωση θα επιβεβαιωθεί με τον ακτινολογικό έλεγχο (οισοφαγογραφία, βιντεοακτινοσκόπηση με κατάποση) και θα οριστικοποιηθεί με τη μανομετρία του οισοφάγου.



Τέσσερα είναι τα μανομετρικά κριτήρια που χαρακτηρίζουν την αχαλασία: απουσία περισταλτικών κυμάτων, ατελής χάλαση του ΚΟΣ, αυξημένη πίεση του ΚΟΣ, καθώς και αύξηση της ενδοοισοφαγικής πίεσης σε σχέση με την ενδογαστρική.



Ποια είναι η θεραπεία της Αχαλασίας!


Η θεραπευτική αντιμετώπιση της αχαλασίας του οισοφάγου βασίζεται σε τρεις άξονες:

1. Φαρμακευτική θεραπεία με ειδικά φάρμακα, που συνήθως αποτυγχάνει.

2. Ενδοσκοπική παρέμβαση. Συνήθως εφαρμόζονται διαστολές που έχουν σκοπό να διευρύνουν τη διάμετρο του Κατώτερου Οισοφαγικού Σφιγκτήρα. Η διάρκεια ανακούφισης του συμπτωμάτων συνήθως δεν είναι ικανοποιητική. Τελευταία, χρησιμοποιείται η έγχυση τοξίνης της αλλαντιάσεως (botox) με αποτέλεσμα την παράλυση του σφιγκτήρα και τη βελτίωση της κατάποσης. Και εδώ όμως η ανακούφιση είναι προσωρινή.

3. Χειρουργική επέμβαση. Αποτελεί την οριστική αντιμετώπιση της νόσου.
Η επέμβαση ονομάζεται λαπαροσκοπική μυοτομή κατά Heller και σε κάποιες περιπτώσεις συνοδεύεται από λαπαροσκοπική θολοπλαστική κατά Dor ή Toupet. Θεωρείται η επέμβαση εκλογής για τη νόσο, ενώ η αντίστοιχη ανοικτή επέμβαση έχει πλέον εγκαταλειφθεί.

Με ελάχιστες σε μέγεθος τομές, 5 χιλιοστών, εισέρχονται στην κοιλιά το λαπαροσκόπιο και τα ειδικά λαπαροσκοπικά εργαλεία.
Στη συνέχεια κάνουμε μια τομή στον μυϊκό χιτώνα του οισοφάγου (λίγων εκατοστών), και αν κριθεί απαραίτητο η επέμβαση συνοδεύεται από μια πλαστική του θόλου του στομάχου γύρω από τον κατώτερο οισοφάγο.
Η επέμβαση διαρκεί 1 - 2 ώρες. Την επόμενη ημέρα ο ασθενής λαμβάνει εξιτήριο και επανέρχεται συντομότατα στις καθημερινές του συνήθειες απαλλαγμένος από τα βασανιστικά συμπτώματα της νόσου του.

Πηγη.